انتشار: فعالیت کلیدی در مدیریت دانش

سابقه و هدف: امروزه کشورها براساس توانایی آنها در تولید و کاربرد دانش طبقه بندی می شوند. مدیریت دانش به یک موضوع مهم و حیاتی در سازمان ها تبدیل شده است و انتشار و اشاعه دانش یکی از فعالیت های مهم در مدیریت دانش می باشد. هدف از این پژوهش، مطالعه مبانی نظری و تئوری های مهم در زمینه اشاعه دانش، انتشار اطلاعات و ویژگی های انتشار موثر جهت استفاده از دستاوردهای دانش بوده است. روش پژوهش: این مطالعه مروری منظم (سیستماتیک) با استفاده از منابع کتابخانه ای دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی و کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی ایران و جستجوی اینترنتی با استفاده از موتور جستجوهای Google و Mamma و سایت های Science@direct و PubMed در محدوده زمانی 2003-1990 و سایت مرکز ملی انتشار تحقیقات مربوط به معلولیت (NCDDR) انجام گرفت. فعالیت های مربوط به درک مفهوم کاربردی دانش و تمرکز بر انتشار اطلاعات بعنوان موج سوم از سال 1980 به بعد مطرح شده است. تحقیقات زیادی که در زمینه انتشار انجام گرفته است، دو جهت گیری عمده داشته اند: آنهایی که در جستجوی مناسب ترین راه ها برای انتشار اطلاعات بوده اند و آنهایی که به موضوع انتشار از زاویه کاربرد اطلاعات توسط کاربران مورد نظر نگریسته اند. 5 عنصر عمده که در انتشار موثر هستند، عبارتند از: منبع انتشار، محتوای پیام، رسانه انتشار، زمینه انتشار و کاربرد مورد نظر و انتشار موثر نیازمند تعامل مناسب بین این عناصر می باشد. پدیده انتشار یک فرایند خطی نبوده بلکه ارتباط نزدیک و همکاری متقابلی بین سه عامل (تولید، رسانه و کاربرد) وجود دارد. چهار نوع دانش به روش های متفاوتی از انتشار نیاز دارند. نتیجه گیری: هر سازمانی که به مزیت های رقابتی در دنیای امروز می اندیشد، بخصوص سازمان هایی که در زمینه پژوهش فعالیت دارند لازم است برای کاربردی کردن دانش تولید شده، برنامه ریزی مناسبی را برای انتشار دانش با درنظر گرفتن ویژگی های انتشار موثر و با مشارکت کاربران تهیه و اجرا نماید.